Mieszkania za grunt

W ogłoszeniu przetargowym można było przeczytać, że przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie nieobjętym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wpisana jest do rejestru zabytków prowadzonego przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. We wrześniu 2017 roku. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na odbudowie, przebudowie, nadbudowie budynku koszarowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na budynek mieszkalno - usługowy. Projekt jest jest jeszcze ważny trzy lata.

Pierwszy przetarg odbył się 8 listopada zeszłego roku, z ceną wywoławczą 1 540 000 zł. Przypomnijmy, że kontrowersyjna decyzja o zakupie zrujnowanego budynku koszarowego została przegłosowana przez radnych ubiegłej kadencji, w czasie gdy burmistrzem był Krzysztof Nuszkiewicz. Gdy w burzliwej atmosferze, przy głośnych sprzeciwach opozycji, głosowano jego zakup, miał być to dom marzeń. Na salę ściągnięto nawet kobiety z dziećmi, które z utęsknieniem czekały na mieszkania właśnie w tym budynku. Burmistrz wtedy stoczył z częścią sceptycznych radnych istną batalię, udowadniając że nieruchomość będzie można z dużym dofinansowaniem zewnętrznym przystosować na cele mieszkalne. Pieniądze miały być pozyskane z różnych źródeł, bez zagrożenia, że ich nie otrzymamy. W planach było ponad 60 mieszkań. Nie przyjmowano argumentacji opozycji, że to zupełnie nietrafiony pomysł, przysłowiowy kot w worku.

A potem zaczęły się schody...  Projekty rewitalizacyjne - zabytkowego centrum miasta i na tak zwaną tkankę mieszkaniową, między innymi budynek koszarowy - nie przeszły na etapie weryfikacji wniosku o dofinansowanie, ze względu na braki formalne. Dodajmy, że koszty dokumentacji przygotowywanej do pięciu wniosków, które nie uzyskały takiej akceptacji , na same dokumenty wnioskowe wyniosły 121 430 zł. Powodem odrzucenia wniosków był fakt, że brakowało nas w wykazie projektów rewitalizacyjnych województwa mazowieckiego, a to był wymóg konieczny do pozytywnego rozpatrzenia wniosku.

I tak zostaliśmy z nie lada problemem i konserwatorem zabytków na karku, który oczekuje od gminy konkretnych kosztownych działań zmierzających do odpowiedniego zabezpieczenia i niezbędnych remontów w naszym już budynku pokoszarowym. Pomysł rządzących jest więc taki, żeby go komuś odsprzedać.

Ostatni przetarg na budynek koszarowy nie przyniósł jednak żadnego rozstrzygnięcia, bo nie wpłynęła żadna oferta od osoby zainteresowanej jego kupnem. W tej chwili zlecona jest ponowna wycena tego budynku. Pułtuski samorząd przygotowuje też do rozpatrzenia przez Radę Miejską uchwałę w oparciu o ustawę LOKALE ZA GRUNT. Ta ustawa weszła w życie 1 kwietnia. Jak czytamy na stronie gov.pl, zgodnie z jej zapisami, podstawowy model współpracy między gminą a inwestorem wygląda następująco:

· inwestor (nabywca nieruchomości od gminy) budowałby budynek (ewentualnie remontował lub przebudowywał budynek istniejący) i przekazywałby część mieszkań samorządowi gminnemu.

· Gmina mogłaby te mieszkania zachować w swoim zasobie (jako mieszkania komunalne) lub wnieść je do spółek gminnych (np. towarzystw budownictwa społecznego/społecznych inicjatyw mieszkaniowych) lub państwowych.

· W ten sposób, bez potrzeby samodzielnego prowadzenia skomplikowanego i czasochłonnego procesu inwestycyjnego, gmina uzyskiwałaby zasób mieszkaniowy, który mogłaby przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych wspólnoty lokalnej.

W uchwale o której mowa wyżej, samorząd, posiadając aktualną wycenę budynku koszarowego, sprecyzuje ile mieszkań i o jakiej powierzchni chciałby pozyskać w zamian za wyremontowanie tej nieruchomości. Wtedy też zostanie ogłoszony kolejny przetarg i miejmy nadzieję, że w końcu zjawi się ktoś zainteresowany.


Pułtuszczanie i odwiedzający nasze miasto często dopytują, jakie będą dalsze losy budynku koszarowego, odkupionego za czasów burmistrza Krzysztofa Nuszkiewicza przez gminę, który miał być odremontowany na mieszkania komunalne, a teraz został wystawiony na sprzedaż


W ogłoszeniu przetargowym można było przeczytać, że przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie nieobjętym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wpisana jest do rejestru zabytków prowadzonego przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. We wrześniu 2017 roku. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na odbudowie, przebudowie, nadbudowie budynku koszarowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na budynek mieszkalno - usługowy. Projekt jest jest jeszcze ważny trzy lata.

Pierwszy przetarg odbył się 8 listopada zeszłego roku, z ceną wywoławczą 1 540 000 zł.

Przypomnijmy, że kontrowersyjna decyzja o zakupie zrujnowanego budynku koszarowego została przegłosowana przez radnych ubiegłej kadencji, w czasie gdy burmistrzem był Krzysztof Nuszkiewicz. Gdy w burzliwej atmosferze, przy głośnych sprzeciwach opozycji, głosowano jego zakup, miał być to dom marzeń. Na salę ściągnięto nawet kobiety z dziećmi, które z utęsknieniem czekały na mieszkania właśnie w tym budynku. Burmistrz wtedy stoczył z częścią sceptycznych radnych istną batalię, udowadniając że nieruchomość będzie można z dużym dofinansowaniem zewnętrznym przystosować na cele mieszkalne. Pieniądze miały być pozyskane z różnych źródeł, bez zagrożenia, że ich nie otrzymamy. W planach było ponad 60 mieszkań. Nie przyjmowano argumentacji opozycji, że to zupełnie nietrafiony pomysł, przysłowiowy kot w worku.

A potem zaczęły się schody...  Projekty rewitalizacyjne - zabytkowego centrum miasta i na tak zwaną tkankę mieszkaniową, między innymi budynek koszarowy - nie przeszły na etapie weryfikacji wniosku o dofinansowanie, ze względu na braki formalne. Dodajmy, że koszty dokumentacji przygotowywanej do pięciu wniosków, które nie uzyskały takiej akceptacji , na same dokumenty wnioskowe wyniosły 121 430 zł. Powodem odrzucenia wniosków był fakt, że brakowało nas w wykazie projektów rewitalizacyjnych województwa mazowieckiego, a to był wymóg konieczny do pozytywnego rozpatrzenia wniosku.

I tak zostaliśmy z nie lada problemem i konserwatorem zabytków na karku, który oczekuje od gminy konkretnych kosztownych działań zmierzających do odpowiedniego zabezpieczenia i niezbędnych remontów w naszym już budynku pokoszarowym. Pomysł rządzących jest więc taki, żeby go komuś odsprzedać.

Ostatni przetarg na budynek koszarowy nie przyniósł jednak żadnego rozstrzygnięcia, bo nie wpłynęła żadna oferta od osoby zainteresowanej jego kupnem. W tej chwili zlecona jest ponowna wycena tego budynku. Pułtuski samorząd przygotowuje też do rozpatrzenia przez Radę Miejską uchwałę w oparciu o ustawę LOKALE ZA GRUNT. Ta ustawa weszła w życie 1 kwietnia. Jak czytamy na stronie gov.pl, zgodnie z jej zapisami, podstawowy model współpracy między gminą a inwestorem wygląda następująco:

· inwestor (nabywca nieruchomości od gminy) budowałby budynek (ewentualnie remontował lub przebudowywał budynek istniejący) i przekazywałby część mieszkań samorządowi gminnemu.

· Gmina mogłaby te mieszkania zachować w swoim zasobie (jako mieszkania komunalne) lub wnieść je do spółek gminnych (np. towarzystw budownictwa społecznego/społecznych inicjatyw mieszkaniowych) lub państwowych.

· W ten sposób, bez potrzeby samodzielnego prowadzenia skomplikowanego i czasochłonnego procesu inwestycyjnego, gmina uzyskiwałaby zasób mieszkaniowy, który mogłaby przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych wspólnoty lokalnej.

W uchwale o której mowa wyżej, samorząd, posiadając aktualną wycenę budynku koszarowego, sprecyzuje ile mieszkań i o jakiej powierzchni chciałby pozyskać w zamian za wyremontowanie tej nieruchomości. Wtedy też zostanie ogłoszony kolejny przetarg i miejmy nadzieję, że w końcu zjawi się ktoś zainteresowany.